เชียด

ชื่อวิทยาศาสตร์ : Cinnamomum iners Reinw. ex Blume

ชื่อวงศ์ : LAURACEAE

ชื่ออื่น  : กะเชียด กะพังหัน เคียด มหาปราบตัวผู้ อบเชยต้น

ถิ่นกำเนิด  : เอเชียตะวันออกเฉียงใต้

ลักษณะทั่วไป  : ไม้ต้นขนาดใหญ่ สูง 15-20 ม. ขนาดทรงพุ่ม 6-8ม.ไม่ผลัดใบทรงพุ่มกลมทึบหรือรูปเจดีย์ต่ำ เปลือกต้นสีน้ำตาลอมเทาหรือสีนํ้าตาลอ่อน ค่อนข้างเรียบ หรือแตกเป็นสะเก็ดเล็กบางๆ

ใบ ใบเดี่ยว ตรงข้าม หรือเยื้องกันเล็กน้อย รูปขอบขนาน กว้าง

2.5-7.5 ซม. ยาว 7.5-25 ซม. ปลายใบแหลม โคนใบมน ขอบใบเรียบ แผ่นใบค่อนข้างหนาและแข็งกรอบ สีเขียวสดเป็นมัน ผิวใบด้านล่างมีคราบนวลขาว ก้านใบยาว 0.5-0.6 ซม. ใบมีกลิ่นหอมอบเชย

ดอก สีเหลืองอ่อนหรือเหลืองอมเขียว มีกลิ่นหอม ออกเป็นช่อแบบช่อแยกแขนงที่ปลายกิ่ง ช่อดอกตั้ง ยาว 10-25 ซม. ดอกตูมทรงกลม กลีบรวมเรียง 2 ชั้นๆ ละ 3 กลีบ สีเขียวรูปช้อนสั้นๆ เกสรเพศผู้ 12 อัน เส้นผ่านศูนย์กลางดอก 0.3-0.4 ซม. ออกดอกเดือน ม.ค.-เม.ย.

ผล ผลสดแบบมีเนื้อเมล็ดเดียว ทรงกลมรีหรือรูปไข่ กว้าง 0.5-0.8 ซม. ยาว 1-1.2 ซม. สีเขียวเข้ม เมื่อสุกสีนํ้าเงินเข้ม มีคราบสีขาว ฐาน รองรับผลเป็นรูปถ้วย ปลายแยกเป็น 6 แฉก เมล็ดรูปไข่ สีนํ้าตาล ติดผลเดือน มี.ย.-ก.ค. ขยายพันธุ์โดยการเพาะเมล็ด

นิเวศวิทยา พบตามป่าดิบ

การใช้ประโยชน์ ในอดีตช่างทำครกสีข้าว (ครกสีข้าวใช้มือโยก) จะใช้เปลือกเชียดซึ่งมีเมือกมากหมักกับดินเหนียว ตำในครกให้ดินกับ เปลือกเชียดผสมกันเป็นเนื้อเดียว แล้วใช้อัดลงระหว่างร่องฟันของครกสีฯ เมื่อแห้งดินที่อัดไว้จะแข็งมากช่วยยึดให้ฟันของครกสีทนทานไม่โยกคลอน

การใช้ประโยชน์ด้านสมุนไพร ราก แก้ไข้เปลือกต้นขับลม บำรุงหัวใจ แก้อ่อนเพลีย แก้โรคหนองใน ขับนํ้าคาวปลา แก้ปวดศีรษะ บำรุงกำลัง แก้ลมวิงเวียน แก้บิด แก้ไข้สันนิบาต ใบ บำรุงกำลัง แก้จุกแน่น